Toskania to region proponujący nam wiele jeżeli chodzi o jedzenie i picie. Nie starczy tygodnia, żeby wszystkiego spróbować.
No i wróciłem. Tydzień w Toskanii to zbyt mało, by poznać ten region. Pomimo tego, że to już chyba moja piąta wyprawa w tamte strony, za każdym razem okazuje się, że wiem jeszcze mniej niż poprzednio. Preferuję raczej turystykę szlakiem lokalnych smaków. Bardziej niż architektura fascynuje mnie lokalna kuchnia i produkty, których używa się do przyżądzania tamtejszych potraw.
Oprócz oliwy z oliwek i wina, Toskania proponuje nam swoje lokalne, nieznane w innych regionach potrawy.
Dlatego bardzo się ucieszyłem, gdy znalazłem w menu jednej z trattori typowo toskańską zupę "ribollita". Nigdy nie jadłem, wiele słyszałem, tak więc od razu zamówiłem. Niestety, w tym dniu wszystkie porcje zostały już wydane. Rozczarowanie. W żadnym innym miejscu nie znalazłem już tej zupy.
Ale tego dnia jeszcze miał nadejść mój czas. Trafiłem do sklepu z lokalnymi produktami i wyszedłem po dłuższym czasie bogatszy o toskańską czarną fasolę, czarną ciecierzycę, masło z truflami, dwie trufle letnie, mąkę kasztanową, pastę z papryczek pepperoni, suszone pomidory (ale nie te w zalewie), ocet miodowy, wino, karczochy w zalewie, jeszcze raz wino i oczywiście oliwę z oliwek extravergine Montepulciano Terre di Siena DOP. Oliwa wytłoczona z typowych toskańskich odmian frantoio, moraiolio, leccino, o bogatym smaku, lekko pikantna (jak to prawdziwa toskańska oliwa). Próbowałem lepsze, co nie znaczy, że ta jest zła.
Nie wiem jeszcze w jaki sposób spożytkuję wszystkie te produkty, ale na pewno z trufli, oliwy i suszonych pomidorów zrobię jedną z najlepszych past, jakie kiedykolwiek jadłem. Jeszcze tylko kilka dni, aż pojawi się więcej świeżych szparagów!
Przeczytaj również:
Social Media